Keuring bij PTSS
Geplaatst op zondag, 10 januari 2021
Regelmatig word ik door cliënten, hun advocaten of door verzekeringsmaatschappijen gevraagd een psychiatrische expertise te doen vanwege Post Traumatische Stress Stoornis. Dat doe ik natuurlijk graag, dit is mijn werk, maar eerst is er informatie nodig, voordat ik zo’n opdracht kan aannemen. De achterliggende problematiek is erg uiteenlopend: het kan bijvoorbeeld gaan om gevolgen van een verkeersongeval, van geweld of van een militaire missie. Mijn uitgangspunt is altijd, dat ik een goed, eerlijk en objectief rapport wil maken. Mijn opstelling is altijd onafhankelijk!
Om te beoordelen of mijn rapportage kan helpen om de gestelde vragen goed te beantwoorden, wil ik altijd eerst het hele dossier zien. Er moet een natuurlijk een goede vraagstelling zijn, anders kan ik geen passende antwoorden geven. Soms gaat het om de beoordeling of er nog arbeidsvermogen is, waarvoor een beperkingenlijst wordt gebruikt, zoals de FML . Anders is er de vraag naar het vaststellen van het percentage invaliditeit en daarvoor wordt de AMA Guides gehanteerd. Soms zijn nog speciale vragenlijsten voorgeschreven, zoals de CAPS. Wanneer de cliënt het zelf moet betalen, wil ik graag dat er een redelijke kans is dat mijn rapport voor de cliënt positief uitvalt, anders moeten we er niet aan beginnen. Het liefst zie ik dat beide partijen in de zaak het met mijn onderzoeksopdracht eens zijn, zodat het uiteindelijke rapport wordt geaccepteerd en er een eind aan de zaak kan komen.
Het toegezonden dossier is meestal lijvig en complex en het is vaak een langdurig probleem. Meestal zijn er eerdere rapporten gemaakt, die nogal eens met elkaar in tegenspraak zijn. Het daadwerkelijke trauma ligt altijd in het (verdere) verleden. Soms is er recente informatie van de behandelaars, want anders zal dat moeten worden opgevraagd, wat weer voor vertraging in de afwikkeling kan zorgen. Gaandeweg heb ik mij dan al een beeld gevormd van de cliënt en hoe het contact zal verlopen, ook al is dat in de praktijk altijd weer anders. Daarna kunnen we praktische en eventueel zakelijke afspraken maken en kan het onderzoek van start gaan.
Vanwege de Enschedese vuurwerkramp heb ik veel ervaring met PTSS maar de achtergronden van iedere cliënt zijn altijd weer verschillend. De gemiddelde militair bijvoorbeeld, en zeker degene die op een buitenlandse missie gaat, is over het algemeen niet zo bang uitgevallen. De meesten zijn in staat om risico’s en gevaren tamelijk koelbloedig het hoofd te bieden. Wanneer het dan toch allemaal teveel wordt, zijn ze vaak niet goed in staat dit te herkennen of het toe te geven en lopen ze vaak jaren met problemen rond. Steun, begeleiding en coaching vanuit het leger kan helpen maar dat is pas de laatste jaren in opkomst.
Anders is het bijvoorbeeld bij getraumatiseerde vluchtelingen, die vaak op meerdere momenten in hun leven trauma’s hebben meegemaakt. Bij hun behandeling zal er vaak een taalbarrière zijn, maken ze zich zorgen over hun toekomstige status en zijn er vaak sociale problemen. Dat maakt een betrouwbare inschatting van de PTSS niet minder belangrijk maar wel ingewikkeld.
Weer anders is de situatie bij een ongeluk met grote materiële schade zoals de vuurwerkramp. Vlotte afwikkeling van de schade en het verschaffen van goede, nieuwe huisvesting is van groot belang voor de slachtoffers en wanneer dat niet wordt geregeld heeft dat negatieve invloed op het herstel. Bij een expertise moet de invloed van dit soort belemmerende factoren goed in kaart worden gebracht.
Bij het feitelijke onderzoek wordt uitgebreid en soms meerdere keren met de cliënt gesproken. Ik werk daarbij volgens de richtlijnen van de Ned. Ver. voor Psychiatrie en de Nederlandse Vereniging voor Medisch Specialistische Rapportage. Wanneer hat rapport in concept klaar is, krijgt de cliënt altijd de mogelijkheid dit te lezen en van eventuele opmerkingen te voorzien.